Door gebruik te maken van diverse media zoals installatie, geluid, video en tekst, verkent Vibeke Mascini de sensorische schaalvergroting van abstracte fenomenen, met als doel om agency te vinden in intimiteit. In langdurige samenwerkingen met wetenschappers, ingenieurs, overheidsfunctionarissen en musici stelt ze de ontwikkeling van een bewust begrip van elektrische energie voor als een uiting van verbondenheid en verstrengeling. Door de complexe relatie tussen bron en gebruiker te onderzoeken, en zich te richten op de materiële implicaties van onwaarschijnlijke bronnen waaruit elektriciteit wordt gewonnen (waaronder een walviskadaver, een smeltende gletsjer, in beslag genomen cocaïne en menselijke resten), stelt Mascini installaties voor waar herinneringen en mysterieuze sensorische ervaringen samenkomen met de nieuwste technologie op het gebied van energieopslagsystemen.