EMIRHAKIN stelt dringende maar open vragen over de invloed van hedendaagse politiek op onze menselijke psyche. Al navigerend door de steeds veranderende tekens en symbolen van onze tijd, is de kunstenaar vooral nieuwsgierig naar dingen die geplaatst worden op plekken waar ze niet horen te zijn, als herinnering dat betekenis vaak ontstaat door deze willekeur.

Zijn praktijk omvat de media van performance, tekst, video en installatie, die worden vertaald in visuele (en niet-visuele) indexen. Door de lichamelijke ervaring van de kunstenaar en het publiek uit te dagen, ontmantelen zijn langdurige stukken de vooraf gedefinieerde manieren van observeren en uitvoeren, beschouwen ze de ruimte voorbij fysicaliteit als een onderhandeling, en verzetten ze zich tegen het geconstrueerde idee van tijd door middel van queer temporaliteiten.